Final Chapter

Drie weken hebben wij mogen genieten van Japan, en wat een geweldige tijd was het. Voordat ik deze bijzondere periode af sluit wil ik jullie meenemen, nog 1 keer, door dit eigenaardige land meenemen.

27-11

De trein inspringen naar Hiroshima. Deze, door zijn gebeurtenissen, jonge stad lijkt in eerste opzicht niet veel bijzonders. Een mooi centrum, moderne gebouwen en eigenwijze trams sieren deze stad. Na een kwartiertje rijden richting het zuiden onthuld zich echter de tragedie die zich heeft plaats gevonden 72 jaar geleden. De oude muren van The A Bomb Dome en het frame werk dat deze rechtop moet houden schitteren in de volle zon. Een spookachtige herinnering aan de tweede wereld oorlog, welke snel eindigde na het bombardement op Hiroshima en Nagasaki. Na het bezoeken van dit UNESCO werelderfgoed, zijn we verder gegaan naar het bijbehorende museum waar de foto's, verhalen en expositie stukken geen ander gevoel kunnen brengen dan misselijkheid, verdriet en verwondering. Kleding, welke nog vast geschroeid zaten aan de eigenaren toen ze overlijden. Een verschrompelde driewieler waarvan de jonge eigenaar niks anders overbleef dan as. Een kapot horloge, stilstaand op de exacte tijd dat de bom ontplofte; 08.15. en zo voort. Alles een blijvende herinnering aan de walgelijke gevolgen van (kern) wapens en oorlog. Na dit overweldigende bezoek, besloten wij door het schitterende park te lopen waar de laatste herfst kleuren ons leken te troosten. De zon, het groene gras en de spelende school kinderen gaven ons weer wat rust en adem.

28-11

Vandaag onderweg naar het eilandje Miyajima net buiten Hiroshima. 10 minuutjes met de trein, 5 minuutjes met de boot en 45 minuten groen zien van zeeziekte en je komt aan bij dit klein maar fijne eilandje. Loslopende herten begroeten je aan de haven, gevolgd door een mooie wandeling langs de stranden. Hier de welbekende en onverwoestbare Torii Gate. Een gigantische rode poort gebouwd over het water. Natuurlijk werd ook de bijbehorende tempel bezocht en onze dag hier afgesloten over de lokale markt met als specialiteit; oesters. Deze koude, slijmerige delicatesse werd op iedere hoek verkocht en was een ware hit... behalve voor ons.

29-11

Na onze bijzondere stop in Hiroshima besloten wij nog een keer terug te gaan naar het historische Kyoto. Waar wij tijdens ons eerste bezoek meer naar het westen gelegen zaten met ons huisje, zaten wij nu in een mooi hotel gelegen in het oosten. Onze eerste dag hier hebben wij voornamelijk besteed aan het verkennen van de buurt. Beginnende in de luxe, dure winkelstraat waar ons hotel aan grensde en eindigend bij de lokale voedsel en handcraft winkeltjes.

30-11

Kinkakuji Temple - ook wel de Gouden Tempel. Een tempel geplaatst in een meertje omringd door een schitterende tuin. Deze tempel is zowel aan de binnen kant als aan de buitenkant bedekt met een laag van goud. Nadat wij door de stroming van toeristen uit de tuinen gespoeld werden, zijn we naar een iets wat onbekendere tempel grond gegaan. Daitokuji Tempel is een groot tempel complex omringd door hoge muren. Voor vele toeristen niet echt een must-see waardoor de rust nog meer bijzonder is dan de tempels zelf.

01-12

Een bezoek aan Kyoto zou niet compleet zijn zonder een bezoek aan de schitterende Fushimi Inari Shrine. De shrine, bekend om zijn duizende rode Torii Gates, is te bereiken met een korte treinrit vanuit het Kyoto station. De rode poorten zijn omringd door beelden van vossen welke, volgens de oude legendes, berichtgevers zijn van de Shinto god; Inari. Ook hier waren veel locals te bewonderen in hun schitterende kimono's en Yukata's. De avond bracht ons nog een leuke wandeling langs het oude hart van Kyoto terwijl wij onderweg waren naar de Gion Corner. Een klein theater zaaltje waar iedere avond een optreden gegeven word van een uur met als thema; oud Kyoto. Hier kan je genieten van een thee ceremonie, bloemschik ceremonie, een toneelstukje, hof muziek met dans en een Maiko (Geisha in opleiding) voorstelling. Een schitterende tentoonstelling om Kyoto mee af te sluiten.

02-12

Helaas hebben we het oude Kyoto vaarwel moeten zeggen en zijn we verder gegaan naar het moderne Osaka. Na een lange en mooie treinreis naar namba (het hart van Osaka hebben we de metro gepakt naar het hotel, onze koffers gedropt om vervolgens naar het Osaka Aquarium Kaiyukan te reizen. Een gigantisch complex van 6 verdiepingen hoog toegewijd aan het zeeleven over de hele wereld. Bij binnenkomst ga je met een roltrap het hele end in 1x naar boven om vervolgens langzaam rondom de gigantische aquaria weer naar beneden te lopen. Met als top attractie 2 walvishaaien. Eenmaal weer buiten waren de straten versiert door de decoratie verlichting van dit gigantische complex. Gekleurde lichtjes, dusdanig geplaatst dat het leek alsof je buiten door een onderwater wereld liep.

03-12

Helaas de dag dat wij vaarwel moeten zeggen tegen dit bijzondere land. Een vlucht van 12 uur stond ons op te wachten. Om 11.00 in het vliegtuig te stappen om vervolgens om 15.00, nederlandse tijd, te landen op schiphol.

Ik wil mijn moeder bedanken voor deze bijzondere reis.

Ik wil Japan bedanken voor alles wat het ons te bieden had.

Ik wil iedereen bedanken die deze blog gevolgd heeft.

Arigato Gozaimasu, Nihon. Itska, mata ai ni iko joh! - Thank you Japan. Let's meet again some time!

Domo Arigato, mina-sama. Heel erg bedankt iedereen!

Daar boven op die berg~

Mina-sama yokoso! - welkom iedereen.

Het heeft even een tijdje geduurt maar gelukkig zijn we weer online. (Wat zouden we toch moeten in een wereld zonder internet?)

Het is inmiddels een tijdje terug dat ik voor het laatst een blog heb geschreven maar zoals de titel al luid, daar boven op die berg, daar was geen Wifi. Laten we even een stukje terug gaan.

20-11

Een bezoekje aan Kiyomuzudera, dit stond op de planning. Na eerst de wekker om 06.30 uit het raam te hebben gesmeten heb ik me op wonderlijke wijzen weten voor te verplaatsen uit mn bed. Het was (voor mijn doen) vroeg en koud maar wat loonde dit vroege opstaan. De schitterende tempel, 15 minuten uphill lopen, gaf uitzicht over heel Kyoto. Zijn omringende bossen rood van de herfst bladeren. Het gebouw stond in steigers en uit respect voor de tempel waren deze van hout ipv staal en ijzer. Na een schitterende boswandeling weer terug gegaan naar het hotel. 'S middags in mijn eentje met de trein naar Osaka geweest, een grote stad op een kwartiertje afstand van Kyoto. Hier de metro gepakt naar het hart, Namba. Nog even snel wat anime beeldjes kunnen shoppen voor vrienden. 

21-11

De markt bij Todaiji tempel. Een klein maar fijne tempel op nog geen minuut lopen van ons huisje. De kleine tempel heeft een grote tuin welke vandaag al vroeg bezaaid was met diverse lokale kraampjes. Hier en daar wat (dure) groete en fruit maar voornamelijk aardewerk, hapjes en kleding. Na dit bezoek naar de Tofukuji tempel. Ook deze tempel leek te branden in het door van de bomen. De schittering van de zon op het ijskoude water, de oranje gloed weerkaatsend van de bladeren en ontelbare kimono dragende locals maakte het plaatje compleet. S' avonds in ons huisje weer de koffers ingepakt en met veel gepuzzel alle anime figures die ik voor  vrienden heb kunnen scoren tussen de schone kleding beschermt ingepakt. 

22-11

Vandaag een dag met alleen maar reizen. We laten het hystorische Kyoto achter ons en reizen naar het afgelegen Hattouji. Een klein plaatsje gelegen op een hoge berg. Hoe ga je daarheen? Als volgt:

Van Kyoto naar Shin-Osaka met de trein. (Hier onze grote koffers gebracht naar een opslagplaats)

Van Shin-Osaka naar Okayama met een kleine trein

Van Okayama naar Yoshinaga met een nog kleiner treintje

Van Yoshinaga naar Hattouji met een bus... Ter grote van een auto...

Zoek dat maar eens op met google maps! Eenmaal aangekomen bij Hattouji zijn we naar Hattouji villa gegaan. Een boerderij uit 1500 die inmiddels ter beschikking is gesteld als 'hotel'. De eerste avond was even spannend. Regen en kou maakte de ervaring wel heel erg primitief. Olie kacheltje aan en dan maar met jas aan onder de kotatsu (een tafel met verwarming en een kleed eraan vast om heerlijk onder te kruipen). Na een zeer zielig ironisch spelletje mens-erger-je-niet zijn we maar gaan slapen op onze futon. (Japans bed. Je slaapt op de grond.)  Als je op de grond ligt, terwijl je je eigen adem ziet van de kou, de regen hoort slaan tegen de dunne glazen schuifdeuren naar buiten kan je het toch stiekem niet laten om heel even, voor een paar seconde aan je eigen huis te denken. Waar de konijnen en kat luxer lijken te slapen dan ik.

23-11

De ochtend beloofde veel beterschap. Als je na een diepe slaap wakker word van het zonnetje wat door de papieren schuifdeurtjes schijnt en je hoort de vogels fluiten voel je je toch gelijk al een ander mens. Na mn bed uit gerold te zijn en mijn uitgebreide ontbijt van wel 1 banaan te hebben gegeten besloten we naar buiten te gaan. Het schitterende kleine dorpje leek in de tijd stil te zijn staan. Gebouwen die alleen nog door een wonder overeind stonden en de enkele locals die werkte in hun tuintje om hun eigen groente en fruit te verbouwen maakte het plaatsje nog facinerender. Laat in de middag kwam er gelukkig nog een gezin overnachten. Een Italiaanse vader, chineese moeder en zoontje die vloeiend engels, japans en italiaans sprak bleven de nacht. Na binnen in de boerderij de centrale verwarming aan te hebben gezet (bestaande uit een vuurpit, gevuld met kolen) hebben ze ons uitgenodigd met hen mee te eten. Dit eindigde in een avond wijn drinken, indoor bbq'en en pokemon kijken en gamen met zoontje Nico-chan. De avond vloog voorbij en helaas moesten wij ons de volgende opmaken voor ons volgende avontuur.

24-11

Om 09.00 weer in het kleine 'busje' de berg af naar het trein station. Terug naar Shin-Osaka's centrum, Namba. Van hieruit onze volgende lange rit naar het heiligste puntje van Japan, Koyasan. Na een dag reizen kwamen we aan op deze tempel bezaaide bergtop. Hier hebben we mogen overnachten in een tempel, samen met de monniken. 'S avonds genoten van een Onsen (een japans heet bad gevuld met bronwater) en daarna nog even vlug de sauna in. Vervolgens in Yukata (soort japanse badjas) door de doodstille tempel gelopen. De koude, open hallen waren versiert met Mantra's en schilderingen en hier en daar brandde er een klein lichtje. De sfeer adembenemend. 

25-11

Na bijna de wekker door de papieren schuifdeurtjes van onze kamer te hebben gesmeten, wist ik mijzelf om 05.30 uit bed te rollen. Als een rups in zijn cocon kroop ik naar mijn kleding verdeelt over de kamer. Eenmaal aangekleed zijn we om 06.00 naar een boehdistisch ochtend gebed geweest. In de middag zijn we door het schitterende centrum(pje) van Koyasan gelopen om vervolgens 's avonds weer gebruik te maken van het bad. Wat een schitterende ervaring. Wat was koyasan geweldig.

26- 11

Vandaag met veel pijn in het hart afscheid genomen van het schitterende, rustige Koyasan. Eenmaal terug  op Namba, (het hart van de stad Osaka) realiseerde wij ons maar weer al te goed hoe vreselijk druk en geweldig georganiseerd dit land is. Iedereen keurig netjes in de rij om hun treinkaartje te kopen, keurig netjes in de rij om op oordelijke wijze 1 voor 1 de trein in te stappen. Alles tiptop aangegeven. De volgende informatie word aangegeven op het perron:

Naam van de trein, het nummer, tijd van vertrek, eindbestemming, tussenstops, welk perron de trein stopt, hoeveelheid wagons, welke wagons er voor gereserveerde plaatsen zijn en welke vrij zijn, welke wagon een toilet aanwezig is, in welke wagons er gerookt mag worden, en welke wagons 'groen' zijn (eco vriendlijk.) na deze informatie tot je te hebben genomen ga je rustig opzoek naar het juiste spoor. Je kijkt welke wagon je mag nemen als je geen kaartje gereserveerd heb en kijkt vervolgens op de boordjes die boven het peron hangen. In ons geval moesten wij de 2de wagon hebben. Keurig netjes sluiten wij achteraan de rij mensen die strak achter elkaar staan te wachten bij een boordje met nummer 2 erop. De trein komt aangereden en iedereen blijft strak op zijn plek staan. De trein stopt exact op de juiste plek waardoor de deuren perfect geplaatst openen voor de rijen mensen. Eerst stapt iedereen achter elkaar uit en vervolgens gaan de wachtende 1 voor 1 naar binnen om een rustig plekje op te zoeken. Heerlijk geoorganiseerd! En mocht je bang zijn even niet meer te weten hoe of wat, word er bij iedere stop die je maakt de zelfde informatie als op het perron omgeroepen in de trein. 

Na weer een lange dag reizen zijn we nu aangekomen in het jonge, bruisende Osaka. Morgen naar het bom museum en peace park. 

Weer een hoop te vertellen en beleeft! Voor ieder die het gelukt is zich door alle tekst heen te lezen: gefeliciteerd en natuurlijk bedankt voor alle belangstelling. 

Ndjah neh! - Tot de volgende keer!

Ps foto's en filmpjes volgen!

Alle octopus op een stokje!

Beste allemaal en iedereen, welkom!

Vandaag de blog over de gebeurtenissen van de afgelopen 2 dagen.

17 november.

Onze eerste dag in Kyoto, wat doe je dan als eerst? Juist, direct weer weg gaan. Vlakbij het schitterende Kyoto ligt het klein maar fijne Nara. Een plaatsje wat bekent staat om zijn loslopende herten. Je kan geen 10 meter lopen of je voelt je als een disney prinses, omringt door deze geweldige dieren. Na eerst onze ogen uit te hebben gekenen zijn we vanaf het Nara station op de bus gestapt naar de todaiji temple. Een gigantische temple, omringt door een enorme tuin. In de tempel bevind zich een boedha van wel 15 meter hoog. Ook in Nara ben ik geintervieuwd. 3x keer! Deze keren echter niet door een tv station maar door schoolkinderen die voor een engels opdracht verplicht waren op toeristen af te stappen. Geweldig!

Na deze indrukwekkende tempel zijn we weer op de bus gestapt, hebben we een rondje Nara gemaakt en zijn uiteindelijk weer terug gegaan naar huis.

18 november.

Vandaag begon onze dag met een bezoek aan Nijo Catle. Een schitterend kasteel gelegen in het hart van Kyoto. Helaas mochten er binnen geen foto's gemaakt worden maar het internet zou het internet niet zijn als ik hier toch niet iets van zou kunnen vinden! Ik zal een youtube filmpje uploaden waarin het iemand gelukt is een paar seconden binnen te filmen. Goed opletten! Het gaat zo aan je voorbij.

Na het bezoek aan dit schitterende kasteel zijn we door gegaan naar Nishiki market. Een lange straat vol met winkeltjes die alleen maar verse producten verkopen. Vis, kip, groente, fruit, alles is hier te vinden. Van geroosterde kastanjes tot groene thee cake, van rode mini octopusjes op een stokje tot druiven van 13,25 voor 10 stuks. (Fruit is erg duur hier!). Ook is groente niet er goedkoop, 6 euro voor een klein bloemkooltje word niet raar van opgekeken en selderij word per stengel verkocht. Het was verschrikkelijk druk en we werden door de mensenmassa mee gesleurt maar wat was het gaaf!

19 november.

Vandaag stond wederom een tempel op de planning gelegen in de bergen met uitzicht over Kyoto en zijn schitterende herfst kleuren. Echter na het zien van de 9 meter lange rij voor de bus hebben we besloten onze planning om te gooien. Voor vrienden ben ik nog even snel naar het pokemon center van Kyoto gegaan. (Natuurlijk vlakbij de Nishiki market waar we gistere ook zijn geweest.) Ipv mee gesleurt te worden in de mensenmassa van Nishiki market hebben we besloten de omliggende straten te verkennen. Overal waren leuke kleine winkeltjes geveuld met de meest uiteinlopende dingen. Bijvoorbeeld een winkeltje met alleen maar theepotjes, 1 met alleen maar haarspelden of gespecialiseerd in het verkopen van stempels.

Voor ieder wat wils en zo ook voor ons. Ik heb mij prima vermaakt in 2 anime winkeltjes en mijn moeder heeft zich kunnen uitleven in de vele stoffen winkeltjes.

Ik heb de dag mogen afsluiten met het aanhoren van een oudere japanse meneer die helemaal onder de indruk was dat ik japans sprak en het maar raar vond dat de hele wereld verwacht dat heel japan engels kan spreken. Een geweldig gesprek om de dag mee af te sluiten!

Goodbye Tokyo, Hello Kioto

Met dat ik dit schrijf realiseer ik me dat er al weer een aantal dagen vakantie op zitten. Ik type dit bericht vanuit ons geweldige huisje in ~Kyoto wat wij vanaf vandaag 'thuis' mogen noemen voor de komende 6 dagen.

Maar eerst; Wat hebben wij de afgelopen dagen allemaal gedaan.

2 dagen geleden begon onze dag met een bezoek aan de oudste dierentuin van Japan; Ueno Zoo. Een grote dierentuin met als hoofdatraktie 2 schitterende panda's. De dierentuin was erg mooi en voornamelijk groot. Je kan er gemakkelijk een dag kwijt zijn als je alles wil zien. Toch hebben wij rond 14.00 besloten om verder te gaan en de dierentuin achter ons te laten. Deze keuze was niet zo heel moeilijk aangezien een dierentuin kaartje hier slechts 4,50 kost.

Onze volgende halte was Asakusa, uitgesproken als Asaksa. Hier bezochten wij de kaminarimon ( Gate of Thunder) een gigantische poort gevolgd doorNakamise,een sfeervolle straat vol kleine kraampjes met lokale producten en hebben-dingetjes. Deze straat leidt naar de Sensoji Temple. Een schitterende Temple waar, op dat moment, een monnik zijn gebeden en mantra's uitsprak. Een bijzonder ritueel wat je het gevoel gaf in een trans te zijn door de contunue herhalingen van de gebeden en het geluid van de trommels.

Na Asakusa hebben wij nog een poging gedaan naar Akihabara te gaan, de plaats voor het shoppen van anime figures en alles wat hiermee gerelateerd is. Helaas door de regen (en het niet kunnen vinden van de juiste winkels) hebben we dit bezoek erg kort gehouden. Gelukkig hebben we de dag weer heel vervelend kunnen afsluiten met het eten aan de lopende band.

De dag hierop volgend besloten wij de ochtend uiteen te gaan. Ik (Maud) ben naar het Pokemon center gegaan (een winkel met alleen maar Pokemon producten)en heb nog een keer Akihabara onveilig gemaakt. Na 's middags op de hotelkamer met mijn moeder geluncht te hebben zijn wij nog even naar de Harajuku wijk gegaan. Een lange straat met kleine, volgepropte winkeltjes, gespecialiseerd in de verkoop van Lolita producten. Dit is een kleding styl waarin je je zo uitbundig mogelijk kleed. Foto's volgen!

Ook deze laatste dag in Tokyo hebben wij afgesloten met lopende band sushi en de lekkerste chocolade taart als toetje.

Zoals eerder gezegd zitten wij op dit moment in Kyoto. Een schitterend Japans huisje met tatami vloeren en Futon bedden (matrasjes waarmee je op de grond slaapt) mogen wij de komende tijd ons thuis noemen. Vandaag bestond de dag uit het ophalen van onze Japanese Rail Pas (een pasje om onbeperkt met de trein te kunnen reizen) het reizen naar Kyoto en het vinden van ons huisje.

Wij zeggen dus nu officieel vaarwel tegen het moderne Tokyo en gaan ons laten verrassen door het hystorisch Kyoto.

Foto's volgen!

Lieve help, ze zijn geland

Zoals de titel al zegt mag ik met veel trots vertellen dat wij vandaag aangekomen zijn in Tokyo Japan. Eenmaal onze koffers weer bij de hand wilde wij vol goeie dufheid naar het metro station gaan. Hier werden we nog aangesproken door een camera ploeg. Ze maakte een tv programma over mensen op reis en vroegen of ze ons mochten interviewen. Na een dik uur in gesprek hebben wij afscheid genomen en hebben onze reis vervolgd.

Na perongelijk de local trein te hebben genomen ipv een sprinter, kwamen we na 1,5 uur op het station van bestemming en na een kwartiertje lopen waren we op ons appartement. Een snelle powernap gaf ons het laatste beetje energie om nog wat in de avond te gaan doen. Op naar Shibuya en hier het avond leven verkennen. Shibuya staat bekend om zijn drukke kruispunt, de drukste van Japan. En wat doen wij op het drukste kruispunt van heel Japan? Mario carten natuurlijk! Een groep enthousiaste Jappanners verkleed als browser, Mario en louigi wisten de boel nog gaotischer te maken door met go carretjes over het kruispunt te racen.

Na het bezoeken van 1 van de vele anime winkels hebben we maar besloten om aan de lopende band sushi te eten en naar onze kamer te gaan.

De dag is voorbij gevlogen, morgen staat Ueno park op de planning. Een gigantisch park met daarin musea, tempels, scholen en zelfs een dierentuin. 'S avonds gaan we kijken of we Akibahara (de shopping hemel voor anime fans)onveilig kunnen maken en zal ik waarschijnlijk alle moeite moeten doen om mijn bankrekening niet binnen 1 uur compleet in het rood te laten staan.

~wij zien jullie snelweer! Foto's en filmpjes komen eraan!

Count down

Na het uit printen van mijn wishlist, onze hotel informatie en, niet geheel onbelangrijk, onze vliegtickets zijn we bijna zover om te vertrekken. De koffers zijn ingepakt en de rugtassen staan klaar.

Ook de stroomrekening word nog even op het laatste moment verhoogd, aangezien tablets, telefoons, ds en powerbanks nog een laatste oplaad moment krijgen.

Morgen ochtend nog voor de laatste keer de koffer controleren en dan op naar schiphol! Voor iedereen die het leuk vind heb ik hier ons vluchtnummer toegevoegd:

We vliegen om 14.30 met vluchtnummer: KL0861. We zullen dan llanden in Tokyo.

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Maud & ¥enny